Jonge jaren van Frederike Meijboom

Op zondagochtend 26 maart 1871 kwam Frederike Meijboom(1871-1971) ter wereld. Na een vlotte bevalling konden de ouders Willem F. Meijboom en Louise H. F. Hamacher om 10.00 s ‘ochtends een welgeschapen dochter in de armen sluiten.

De vreugde was groot, want de kleine Frederike was niet hun eersteling. Willem en Louise, getrouwd in 1865, kregen een jaar na hun huwelijk een eerste dochter, Johanna. Vader Meijboom, Officier van Gezondheid, was tijdens de geboorte van zijn eerste kind op zee richting Oost-Indië en hoorde het bericht pas twee maanden later. Tot groot verdriet van de ouders overleed de baby in de zomer van 1866 aan de cholera, nog maar vijf maanden oud. Vader Meijboom, nog steeds op zee ergens in de buurt van Macassar, kreeg dit bericht wederom op zee en dus veel later te horen. In zijn Memoriaal beschrijft hij hoe verdrietig hij was, vooral omdat hij niet bij zijn vrouw kon zijn. Na deze verdrietige gebeurtenis zou hij nog drie jaar op zee blijven en pas in 1869 terugkeren naar huis. Louise was speciaal naar Brussel gereisd om haar man op te halen en dolgelukkig sloten ze elkaar eindelijk in de armen. Na enkele verhuizingen vestigde het echtpaar Meijboom zich op een bovenwoning in de Hugo de Grootstraat 13 in Rotterdam, waar baby Frederike het licht zag.

Meijboom of Meyboom

Een dag na de geboorte deed vader Meijboom, inmiddels 39 jaar oud, aangifte bij de Burgerlijke Stand. Willem Frederik Meijboom (1831-1904) koos als getuigen Cornelis Pilaar, een collega Officier en zijn oudere broer Jan, burgemeester te Rhijnsburg. Frederika, zoals haar naam op de akte staat vermeld, is vernoemd naar haar Duitse grootmoeder, afkomstig uit Emmerich. Al snel noemden haar ouders haar Frederike, en later Fré. Ook opvallend op de geboorteakte is de spelling van de achternaam, namelijk Meijboom, dus met een lange ij. In de loop van haar lange leven, – Frederike Meijboom stierf op 100-jarige leeftijd-. werd de schrijfwijze van haar achternaam steeds vaker verkort tot ‘Meyboom’, iets wat ze zelf ook steeds vaker deed. Maar de officiële schrijfwijze is dus Meijboom.

Zorgen over haar gezondheid

In 1873 kreeg Frederike een zusje, Louise, vernoemd naar haar moeder. Na het tragisch overlijden van hun eerste kindje waren de beide dochters Frederike en Louise, een kostbaar bezit. Elke symptoom van een ziekte werd nauwkeurig in de gaten gehouden. Toen Frederike met vijf maanden longproblemen kreeg, waren haar ouders zeer bezorgd. Een paar jaar later was Frederikes gezondheid opnieuw reden voor paniek. Op 3-jarige leeftijd kreeg ze huiduitslag, gepaard gaand met koorts en “hersenverschijnselen”. Vader Meijboom, zelf arts, kende de weg in de wereld van de gezondheidszorg als geen ander. Hij aarzelde niet om voor zijn “oudste lieveling Frederika” de hulp van de bekende dr. H. W. de Monchy (1813-1905) in te schakelen, oprichter en geneesheer-directeur van het Rotterdamse Sophia Kinderziekenhuis. Frederike herstelde volledig, maar zou in haar 100-jarige leven nog vaak met de gezondheidszorg in aanraking komen.

Dit verhaal van de kleine Frederike laat zien hoe kwetsbaar jonge kinderen in de 2^de helft van de 19^de eeuw waren. Maar het zegt ook iets over zoveel dappere moeders, die, als hun man soms jarenlang op zee was, er al die tijd alleen voorstonden.